İnsan Yaşamı Üzerine vol.1

     'İnsan Yaşamı Üzerine' diye başlık atınca ciddi bir şeyler yazıcakmış gibi oldu ama aslında insan yaşamının üzerine kusan bir yazı olacak. Hatta canım sıkılmazsa bunu periyodik olarak devam ettiricem.

     İnsanların yaşama nasıl baktığına biraz bakalım bi. Genel olarak hepimiz ileriye dönük planların, gelecekte vaad edilen hazların peşinde koşuyoruz. Sonra bazı kesimler tutup 'Dead Poets Society' i izleyip 'Abi carpe diem' diyor. Etrafınızda bu insandan bulunuyorsa onun o filmi izlediği andan itibaren 6 günlük bir süreciniz, böyle kafanızın etini yemesiyle geçiyor. O kadarla kalsa iyi, bir de bu insanlar ne zaman hayatlarında bir planlarını suya düşse ne zaman bir şeylere boşuna heyecanlanıp hazırlandıklarını anlasalar, hemen ''Carpe Diem Abi'' demeye tekrar başlıyorlar.

     Peki bu, bu insanların suçu mu? Tabii ki hayır, tamamen bizim elimizdeki bilgi yetersizliğinin sonucu..Şimdilik John Keating'in öğrencileriyle mıncıklaşmasını kesmeden o filmden ayrılalım ve daha ciddi bir şekilde konuşalım şu problem hakkında...

     Dediğimiz gibi insanların hayatlarına abuk sabuk planlar yaparak devam etmesi, örneğin kariyer planlaması modunda eş seçmesi; anlık gaza gelip, carpe diem modunda takılması tamamen elimizdeki birebir bize uyan istatistiksel bilginin eksikliğinden ötürü. Halbuki, biz doğunca biri anamıza babamıza her 7 saatte bir Umutcan ölüyor dese, biz de hep 7 saat hayatımız kaldığını düşünüp ona göre kısa planlarla anlık yaşasak, sonra da '' hobareyy gene ölmedik '' diyip hayatımıza bi 7 saat daha devam etsek? Bence çok güzel olurdu..

Tabii ki aynen şu cümleyi kurabilirsiniz, ''her 1,3 saniyede bir insan hayatını kaybediyor; ne bok yiyecen bu istatistiğe bakıp sevgili Umutcan?'' Zaten ben istatistiksel bilgi yok demedim, benim işime gelmiyor o bilgiler dedim. Ee işimize gelmiyor diye bu güzel, 7 saatlik kullan-at yaşam biçimini hayata geçirmeyelim mi? İşte orada karşınızda beni bulucaksınız, güzel önerilerimle.

     Madem elimizde bi frekans yok -ki bu daha iyi- biz bir frekans belirleyelim. Bence 7 ay gayet güzel bir hayat uzunluğu. Neden 7 derseniz, 7'yi çok severim. Gün de çok kısa olucaktı o yüzden ay yaptım.

Arkadaşlar, bundan sonra hepiniz tam 7 ay sonra ölücekmiş gibi yaşayın, çok mutlu olucaksınız.

     Bu yazıdan ne sonuç çıkarmalıyız peki? Ne zaman ölüceğini bilmediğin uzun bir yaşam(ki kısa olamayacağını nereden çıkardın?) asla kısa sürede ölmeyi bekleyip ölmediğin(ölmeyeceğini de çıkaramazsın tabii) bir yaşamdan daha iyi olamaz !!

     Bu da böyle bir saçmalamamdı, annemle alışverişteyken geldi aklıma ve yazmazsam önce anneme sonra kendi özüme hakaret gibi olurdu.